W języku angielskim rozróżniamy trzy rodzaje przedimków (to taka część mowy, która nie występuje w j. polskim):
- a / an – nieokreślone
- the – określony
- zerowy (czyli po prostu BRAK przedimka)
Przedimki nieokreślone
W języku angielskim przedimek nieokreślony występuje w dwóch formach:
- a – gdy dany wyraz wymawiamy rozpoczynając go spółgłoską
np.: a cat [ k - pierwszy dźwięk jaki słyszymy]
a uniform [ wymawia się „juniform” więc pierwszym dźwiękiem jaki słyszymy jest j ]
- an – stosujemy, gdy dany wyraz wymawiamy zaczynając od samogłoski
np.: an igloo [ i ]
an hour [ wymawiamy „ałer” zatem na początku słyszymy a ]
Przedimków a/an używamy wyłącznie przed rzeczownikiem policzalnym w liczbie pojedynczej
- Gdy mówimy o danej rzeczy lub osobie po raz pierwszy
np.: I have an onion.
- Stosujemy je szczególnie często po czasowniku to be (być) – mówiąc o tym ,że ktoś/coś jest kimś/czymś.
np.: My dad’s a dentist.
the – przedimek określony
Przedimek określony the jest najpopularniejszym słowem angielskim. Stosuje się go do określenia czegoś, co w danej sytuacji jest znane rozmówcy, o czym była mowa wcześniej, oraz gdy wspomina się o czymś/kimś ponownie (zamiast nieokreślonego a/an należy użyć the). Występuje przed rzeczownikami zarówno w liczbie pojedynczej jak i mnogiej.
Np.:
- The Sun’s shining (jest tylko jedno Słońce wszystkim znane).
- In the zoo, there’s a tiger and an elephant. The tiger’s strong and the elephant’s big (gdy ponownie w zdaniu wspominamy o tym samym słoniu i tygrysie, zamiast a / an musimy użyć THE).
Przedimek zerowy - czyli jego BRAK
Przedimka przed rzeczownikiem NIE stawiamy, gdy wspominamy o czymś pierwszy raz i jest to zwykle w liczbie mnogiej!!!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz